Ik ben Hans, 65 jaar. Ik ga al mee met de Roparun sinds 2000, toen deze nog liep van Rotterdam naar Parijs. In dat jaar werd ik bevangen door de "Roparun virus" en in 2018 ga ik dus voor de 19e keer mee en nog steeds bevangen. De Roparun, een avontuur voor het leven. Er is veel veranderd, maar het gevoel en de missie zijn gebleven. En al die jaren ben ik meegegaan als (sport)masseur. Ik mag als masseur er voor zorgen dat ons team, Vrienden met Vrienden, "soepel" de finish haalt. Hoe? Door als teamplayer er voor te zorgen dat iedereen op de been blijft, door de hele groep, met name de lopers en de fietsers aan te moedigen om er voor te gaan, want de "pijn" en het gebrek aan slaap die we krijgen is maar tijdelijk. Het blijft een heel bijzondere uitdaging en ik ben er ook trost op dat ik een bijdrage mag leveren aan de Roparun met zijn goede doel: de (na)zorg voor kankerpatiënten. .